راه مرا مي خواند!

هميشه فکر مي کردم اگه اون اتفاقي که خيلي منتظرش هستم بيوفته،ديگه راحت
ميشم،دغدغه هام کم ميشه،ميتونم راحت به علايقم برسم و خيلي چيزاي ديگه که
تو ذهنم ميگذشت.
اون اتفاق افتاد اما...
اون اتفاق افتاد اما دغدغه هاي من فقط از نوعي به نوع ديگه تبديل
شد،انگار قانون پيوستگي دغدغه وجود داره.
الان من سر يک دو راهي قرار گرفتم.بايد انتخاب کنم.
انتخابي که شکل زندگيم رو عوض ميکنه.
خوشبختانه اين انتخاب کاملا آگاهانه است.هر دو روي سکه رو ديدم.
به هر حال هر کدوم از اين مسيرها رو که انتخاب کنم سختي بايد بکشم.
آري،اين راه من است...