۱۳۹۰-۰۳-۰۴

تا وقتيكه كشفت نكردن،واسشون جذابي
كنجكاوانه نگاهت ميكنن
يه احترام خيلي رسمي،شيك و سرد،اما مشتاقانه واست قائلند
اما همينكه گذاشتي كشفت كنن،
كم كم عادي ميشي
يكنواخت ميشي
تكراري ميشي واسشون
يه روز هم ميرسه كه اِكسپاير ديتت شده و ميندازنت دور
خيلي دور
واسه همينه كه معتقدم نبايد بذاري آدما كامل كشفت كنن
هميشه بايد يه چيز جديد داشته باشي
غافلگيري،غير منتظرانه يا هر چيزي كه اسمش رو ميذاريد
زندگي رو توي همون دو خط آخر ميبينم